رابطه ی مهارتهای ارتباطی و باورهای غیرمنطقی با سازگاری زناشویی

هدف از پژوهش حاضر رابطه ی بین مهارتهای ارتباطی و باورهای غیرمنطقی با سازگاری زناشویی بود. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه ی آماری در این پژوهش شامل کلیه ی دبیران زن متأهل دبیرستانهای متوسطه ی دوره ی دوم، ناحیه ی سه شهر کرمانشاه بود. حجم نمونه در این مطالعه 180 نفر بود که به شیوه ی تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه ی مهارتهای ارتباطی زوجین مرادی، سیاهه ی باورهای ارتباطی ایدلسن و اپستین و مقیاس سازگاری زناشویی اسپانیر بود. برای تجزیه و تحلیل داده های بدست آمده از روش همبستگی پیرسون، رگرسیون چند متغیری و t تک نمونه ای استفاده شد. نتایج نشان داد که مهارتهای ارتباطی با سازگاری زوجین رابطه ی مثبت دارد یعنی زوجینی که مهارتهای ارتباطی بالایی داشتند سازگاری شان هم بالا بود و باورهای غیرمنطقی با سازگاری زناشویی رابطه ی منفی دارد یعنی زوجین دارای باورهای غیرمنطقی، سازگاری پائین تری داشتند.